Ben Bu Duyguyu Bir Yerden Tanıyorum

BEN BU DUYGUYU BİR YERDEN
TANIYORUM

Ben bu duyguyu bir yerlerden tanıyorum
Üç yaş mı desem beş mi
Yoksa menekşe mi toplamak okul yolunda
İlk görmek mi ispinozun alasını yoksa
İlk duyduğumda mı desem
Bülbülün sesini
Yağmurdan sonra toprak kokusunu
Ben bu sesi
Ben bu duyguyu
Bu şeyi
Bu kokuyu
Bir yerlerden tanıyorum
Kulağıma çalıyor
Gözüm ısırıyor bir yerlerden
Ben bu türküyü tanıyorum bir yerden
Ama nerden
Belki ilk şaşkınlığımdır
Görüp de ebem kuşağının yedi rengini
Belki
İlk ay ışığını görmüşlüğümdür
Belki de
Bir taşın kuytusunda ağlamışlığımdır
Belki de başımı alıp dağlara vurmuşluğumdur
Kim bilir belki
Tattığım ilk yenilgi

Ben bu duyguyu tanıyorum bir yerlerden
Hiç yabancı değil bana
Ama nerden
Daha önce yaşamışım sanki
Tamam
anımsadım şimdi
O görmeden sevdiğim
Görür görmez
“İşte bu! ” dediğimdi
Yani o bir kere bulup
Kolay harcadığımız şeydi
Galiba adına demişlerdi “ SEVGİ! ”

Mahmut NAZİK 10 Temmuz 2007
MERSİN