Kemiklerimden içeri sızıyor yokluğun hasreti,
Bir hışımla itiyor dinmez soğuğun nefreti,
Zevk, yüzyıllar önce kaybettiğim bir duygunun illeti,
Ben bu dünyanın içinde firardayım.
Solgun bir papatyanın son nefesinden geriye kalan esinti,
İnsan değil mi bu dünyanın aman bilmez şeytanı?
Geriye kalan birkaç duygunun vücuduma olan hasreti,
Ben bu dünyanın içinde firardayım.
Kayıt Tarihi : 5.1.2023 03:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!