Ben Bu Dünyada Başka Bir Ruhla Yaşarken

İstesem bahsederim sana çok ütopik şeylerden
Tıkılıp kaldığın bu diyarda nelerden vazgeçebilceğinden
Düşüncenle düşünceni nasıl yenebileceğinden
Sen uyurken yanına 3 tane meleğin geleceğinden
Başucuna 3 adet çiçek bırakıp gideceğinden
O çiçekten birinin
Hayatını nasıl mahvedeceğinden
Kalan ikisinden birinin doğum diğerinin ölüm olduğundan
Sen nerden bilebilirsin
anlayamazsınız ki beni güneşin yüreğime doğuşundan
Ve o hayatını mahvedecek olan diğer bir çiçeğin aslında kendin oluşundan
Saçma olabilir bazen hayat
Sende anlarsın anlamsızlığı kayboluşundan
insanın bir anahtar gibi
Sence neresidir dünyanın en dibi?
Buradadır dünyanın en dibi tıpkı sen gibi ben gibi
Ne kadar çabalarsan çabala güzel insanım tabutuna çakılacak dört tane çivi
Ve o tabutu taşıyacak dört fani kişi
Ölmek değildir bu dünyanın en feci işi
Güzel olan odur ki öldükten sonrada yaşar kişi
Misal bir yaşamı düşle doruklardan aşar gibi
Çoşkun durmaz bir nehirden taşar gibi
Başka bir dünyada başka bir ruhla yaşar gibi

Yaşanılan herşey sanki bir masal tipi
Hayat öyle bir bağlar ki boğazına ipi
Sıkar sıkar gevşetemezsin
Bir adım atarsın ikinci kapıdan geçemezsin
Yaş gelir bastona
An gelir yabancı olursun dostuna
An gelir sen gidersin
Ardında koca bir ömürü silersin
Ne kaldı geriye diyecek bir kaç kişi çıkar sonda
Acı çekmek yakışır kalana bir tütünde ya da bir anasonda
Bir eski püskü resim bir çift göz bir defter kalır o güzel masada