Ben Böyleyim İşte Şiiri - Kasım Kobakçı

Keskin hatlar çizmem,
Sınırlar belirsizdir,
Karanlığı bilmem.
Benim dünyam,
Işıktır sadece tuvallerde,
Ve güneşi izlerim,
Gözümün yettiğince.
*
Stüdyoya hapsolmam,
Kapalı mekanın yerini,
Açık havaya bırakırım.
Nehrin kıyısını da,
Bulutlu göğü de,
Resmediyor olmak gerekir,
Anlık ve bir nefeslik.
Işıksız renk olmuyorsa,
Ve renksiz ışık,
Bunları birbirinden,
Ayırmak imkansız iş,
Kocaman bir hiç.
*
Kalıcı değildir ki, gölgelerim,
Renkli olsun.
Siyah da kullanmam,
Akademik kurallara,
İnat olsun diye.
Doğayı göründüğü gibi,
Algılandığı şekliyle,
Gözün yanılması gibi,
Serap gibi, düşsel gibi,
Yansıtırım bazen.
Nilüfer ve suyun dansını,
Görebildiğimce,
Gösteriyorum.
Gözlemcilere benziyorum,
Bu tavrımla seziyorum,
Görüntülerin üstünde yüzen,
Anlık titreşimleri.
Hep kovalıyorum,
Ama ışıltıları,
Ve o titrek yansımaları,
Yakalamaktan geri,
Ben durmuyorum.
*
Tarihsel değilim,
Evet güncelim gerçi.
Ama resim,
Sırf anlatı için,
Olmamalıdır.
Boya sadece hikayede,
Kalmamalıdır.
Resim, suyun akışını,
Resim, buharın dansını,
Hissettirmekten geri,
Kalmamalıdır.
*
Fotoğrafçı değilim,
Kopyacı olmadığımdan.
Detayı yapmadım ki,
Bütüne geçebileyim.
Tuval, manzaranın aynası,
Olamaz, oldurulamaz.
Neden, donuk bir karenin,
Peşinde koşabileyim.
*
Derinlikli değilim,
Sadece o saniye ile,
İlgileniyorum ben.
Gerçi çoğu zaman,
Fırça darbeleri ve lekeler,
Kullanıyorum ama,
Bu bende gizemli,
Bir amaç olmadı.
*
Mitolojik değilim,
Efsaneler değil işim.
Gözle görülenleri,
Gözle gördüm,
Sisli bilinenleri,
Hep sisli çizdim.
*
Kurgusal değilim,
Eski ustalara karşı.
Ben retinamin,
Kendi bakışımın,
Hazzını taşıyorum.
Kimseye, ders vermek için değil,
Gözümce yaşıyorum.
*
Geometrik değilim,
Şekillere sahip,
Çıkarım elbette.
Şekillerin yanında,
Bulanık geçişleri,
Alırım kullanırım.
Perspektif, ölçü, hizalar,
Olsa da olur,
Eğer olmasa da.
Kimine o bulanıktır,
Kimine göre şıktır.
Tonlar ve notalar,
Tartışılmaz bilirim,
Ama ayrıştırılabilir.
*
Asi değilim,
Ve dahi haz ederim.
Her türlü gün ve güneşin,
Ruhuna değenle,
Nasıl olabilir ki kavgam,
Ben anın peşindeyim.
*
Rüya tabircisi değilim,
Görünenin ötesine,
Geçemeyebilirim,
Geçile de bilir,
Bunu sezebilirim.
Benim sanatımın pınarı,
Düşlerimde değil.
Hem uyanıklıktan,
Hem de gayet farkında,
Bir şeyler fısıldıyorum.
Elbette herkes,
Genişletebilir,
Kendince bir vizyon.
*
Karamsar değilim,
Kendi renklerimi,
Kendim uydurmadım.
Renklerim vardı,
Renklerim var,
Renklerim olacak da.
Güneş batsa da,
Batmasa da,
Bu tonlar,
Her zaman parlayacak da.
Ben titreşen ışıkları,
Bir prizmayla elerim.
Solacak olanı,
Atar, parlayacağı da alırım.
*
Mekanik değilim,
Zamanın akışında,
Bazen flû, bazen de net.
Rüzgarı hapsedemem,
Bu durağan çizgiyle.
Ben sezgilerimce,
Tablolar boyuyorum,
Her şeye bir çerçeve,
Çizene şaşıyorum.
*
Sabit değilim,
Nesneler değişir,
Işık döndükçe.
Aynı saman yığını,
Sabah başkadır,
Akşam başka.
Bunu inkar edemem,
Aynı manzarayı,
Defalarca çizerim.
*
Öğretici değilim,
Ders vermek, değil niyetim.
Bir tren garındaki duman,
Bir şemsiyeli kadın,
Yeterli konudur bana.
Büyük savaşları,
Yüce kralları,
Anlatmam tuvallerimde.
Sıradan bir anın,
Büyüsüdür derdim.
*
Mesafeli değilim,
Doğayla iç içe,
Yağmurun altında,
Şövalem kurulur.
Çamur sıçrasa da,
Rüzgar vursa da,
Atölyenin loşluğuna,
Tercih ederim kırları.
Gelincik tarlaları,
Beklemez beni.
*
Ben böyleyim işte,
Işığın peşinde,
Bazen mor, bazen de turuncu.
Kendimi sınırlayamam,
Bu dar paletle.
Ben kendimce,
İzlenimler sunuyorum.
Her şeye, bir kural,
Koyana, gülüyorum.