Ben böyle geberip gideceğim
Kapalı kapılar arkasında
Kirlenmiş nevresimler arasında
Ne gözyaşlarını benden gizleyerek
_____________İçin, için ağlayan karım!
Ne de
İşlemeli beyaz mendilini suya batırarak
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sayın şair :İnsanların hayatında yaşamlarınnın bir yerinde bir dönüm noktası mutlaka olur .....ama insan umudunu hiç bir zaman yitirmezse kavuşur isteklerine dilerim siz de bunlara en kısa sürede kavuşursunuz=))
yüreginize sağlık =)
Samimi bir anlatımınız var.Şiir okunurken yaşadığınız duyguları hissittiriyorsunuz.Argo kelimeleriniz ve sert dizeleriniz de var.Bu da o anda yaşadığınız yoğun,yakıcı,boğucu duygularınızın dışa vurunu herhalde.Geldiği gibi yazıyorsunuz.Yani bazı insanlar bir mısra yazdığı an kalemi hiç durmadan şiirin sonunu getirir.Anladığım kadarıyla bir şiir üstünde günlerce düşünenlerden değilsiniz.Tebrik ederim.Kaleminizin ve duygularınızın hiç susmaması dileğiyle....
Umarım şimdi daha iyisindir.))) ayak kırıkları kolay geçer de gönül kırıkları pek geçmez..bunu öğrenince insan..kalabalıkta da yalnız olunacağını anlıyor.:)))
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta