Ben Böyle Değildim Şiiri - Güven Tekin

Ben böyle değildim.
Yaşadıklarım, beni böyle, acımasız yaptı.
Kin nedir? bilmezdim ben.
Şimdi en çok kendime, kin ve nefret duyuyorum.

En çok, can, dediklerim yok mu?
Onlar yaktı, gönül bağlarımı benim.
Ben,onların tek göz yaşına kıyamazdım.
Onlar akıttı,kanlı göz yaşlarını, gözümden.

Bilmezdim, sevdiğimin yara açacağını.
Oysa, ben onu,deliler gibi kıskanıyordum.
O ise düşmanlarımla can,ciğer oldu.
En agır, yaralarımın,sebebi oldu.

Ben tüm olanlara rağmen, onu seviyordum.
Sırtımdan vurduğu halde yine beni suçluyordu
Kâder midir? beni bunca yaralayan!
Yoksa? en değer verdiklerim mi?

Artık kelimeler konuşmuyor.
Sessiz çığlıklarım, anlaşılmıyor.
Haklı olduğum halde susuyorum.
Kalbimde en derin, yaralar açılıyor.

Düştüğüm yerden, hep kendim kalktım.
Umutlarımı kıranlara, hep dik durdum.
Asla ama asla, yolumdan şaşmadım.
Hayat denilen, şu sahte dünyada.

İşte dostum, ben böyle değildim.
Hayat denilen sahte yolda yürüdüm.
Sevdiklerimin yara izleri ile doldum her yanım.
Sustu, sessiz çıglıklar, ben böyle değildim.

Ne zaman güvenmek istesem.
En ağır yaralar açıldı, yüreğimde.
İnanmak,güvenmek istemiyorum artık.
Ben böyle değildim, sonradan oldum.