Ben bitmez gecelerin ayazında
Sabah güneşini bekler gibi
Seni beklerken,
Yemezken, içmezken, soluk almazken sensiz
Sen neredeydin, nerelerdeydin
Gözyaşlarım yere düşmeden donduğunda,
Alem kendi seyriyle
Ben senin,
Yalnızca senin hayalinle yaşarken
Sen nerelerdeydin?
Şimdi gelmiş soruyorsun
Sana ne olmuş böyle diye
Yüreğimde ki hançer yarasına,
Sapında ki parmak izlerine bakmadan,
Şayet anılarını tazelemek istiyorsan,
Vur
Medemki geldin yine vur
Bu izler seni tanır
Vur hançerin elde iken
Boynum kıldan ince iken vur
Sanma ki olmaz derim,
Sanma ki yalvarırım yapma diye,
Ben alışığım bilirsin ki senden gelen
Acıları çekmeye,
Sanma ki tebessüm edip eskisi gibi
Aynı şarkıları dinlemem,
Sanma ki aynı sokaklardan geçmem bir daha
Onurumu ayaklar altına alarak,
Yalanım varsa şerefsiz koy adımı,
Yalanım varsa git duyma feryadımı
Başka kollara, başka yüreklere koş inadıma,
Ve, beni elinde ki içi boş bir kupa farzet
Farzet ki savurup attığında, parçalanışım
Acılarımın cılası olsun,
Darılırsam namerdim,
Ben böyle de severim
Ayaz gecelerde sabah güneşini beklerken,
Hiç doğmazsada,
Neyleyim...
Doğmayan güneş utansın.
Murat Demir
Kayıt Tarihi : 19.10.2005 14:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!