Bu gün bir kıvılcım düştü içime
Ateş yok duman yok bir tek sen vardın
İnsan da yanarmış, yandım öğrendim
Yaktığın bir benmiyim söyle ateşim
Yanında hasret çekiyor gönlüm
Mesafeli durma sakın ırağım
Parmağın dokunsa ellerim titrer
Deprem olup gönlümü yıkma sevdiğim
Gözlerin içimdeki alevi söndürecek
Bakma bana öyle ayaz bakışlım
Yakanı görünce yanmaya razı
Gönlüme yağmur olup yağma sevdiğim
Cemaline, gönüllü tutsak gözlerim
Yüc çevirip, gözlerime bir af çıkarma
Yargıla, kainat kıskansın seni
Yıldırımlar çaksa da korkma sevdiğim
Ölüm kadar yakınsın, zaman kadar uzak
İlk beni mi yakaladı kurduğun tuzak
Doğunca bindiğim o ahşap kızak
Az kaldı hedefe vardı sevdiğim
Toprak gibi kucakla bırakma beni
Ruhumu al içinden, erit o teni
Öyle çok özledim ki yaşarken seni
Ben bittim, şimdi sen başla sevdiğim
Kayıt Tarihi : 20.12.2025 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!