Çocuk ağlar donmuş eller,
Soğuk vurmuş canlar bezer,
Sofrasız günler, aşsız eller...
Ben biraz sosyalistim.
Yüreğim yanar her bir zulme,
Düşerim ben dilden dile,
Dostlar der ki: “Ne bu çile”
Ben biraz sosyalistim.
Kadın dövülüyor her yanda,
Adalet susmuş bu çağda,
Cemre düşmez oldu toprağa...
Ben biraz sosyalistim.
Her söze türkü katarım,
Her derde sazla koşarım,
Hak için mertçe yürürüm,
Ben biraz sosyalistim.
İşçi gömülür madende,
Taş yok ama suç kendinde,
Kâr uğruna ölmesin diye...
Ben biraz sosyalistim.
Zengine saraylar yapılır,
Fakire mezarlar kazılır,
Yürek kanar, söz yazılır...
Ben biraz sosyalistim.
Toprak susar, su çekilir,
Orman beton için yakılır,
Ne kuş kalır ne de kurt kalır...
Ben biraz sosyalistim.
Dünya hep aynı düzen değil,
İnsan olmak pek zor değil,
Yolu Hak’tır kişinin, aşkla eğil...
Ben biraz sosyalistim.
Bir göçmen bebek üşüyorsa,
Denize umut düşüyorsa,
Dünya susup, gönül coşuyorsa...
Ben biraz sosyalistim.
Bir lokma ekmek için,
Susma, direnmek için,
Aşk için, emek için,
Ben biraz sosyalistim.
Ne kinim var ne kindaşım,
Ben insanım, budur işim,
Adalettir tek yoldaşım...
Ben biraz sosyalistim.
Dünya döner, ben dönerim,
Hep güzele yön veririm,
Emeğe secde ederim...
Ben biraz sosyalistim.
Abdullah Demirel 07.08.2025
Kayıt Tarihi : 8.8.2025 00:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!