Ben Bir Tanrıça Sevmişim Meğer

Ben bir Tanrıça sevmişim meğer,
Tandırdan açlığıma uzanan
……..ekmek kokulu elleri olan.
Ma mı desem, Kibele mi?
Bereketli, sevecen ve cömert elleri topraktan…
.
Uyuduğunda,
..........ay ile yıldız nöbet tutar başında,
Bayrak gibi…
Uyandığında ise gün ışır dört bir yandan.
Irmakları, gölleri var onun.
Dağları, denizleri görebilirsiniz çiğ tanesi gözlerinde
Bir tamam.

Ben bir Tanrıça sevmişim meğer…
Kurağında rüzgarıyla türküler söyleyen,
Yağmurlarda saçlarına gökkuşağı bağlayan…
Yazda, kışta hep baharı yaşatan
Bereketli sevecen ve cömert elleri topraktan.
Eğil! .
........Diz çök! .
................Ve öp binlerce…
Anlayamazsın başka türlü, kavrayamazsın.
O tanrıça ki; Anadolu’dur.
Ana yüreğinden kopan,
Şehit çayırlarında yükselen bu vatan! ..