Ben bir sokak çocuğum adım sanım yok olan
Bilmiyorum hangi zamandı bırakıldığım ve bıraktıklarım
Yaşamın bir kıyısında ya köprü altında ya kaldırım taşında
Asabi tarafım isyanlarda insanlara kızarcasına
Bir martılara kızmazdım, birde serçe kuşlarına
Martılarda özgürlüğü görürdüm deniz üstünde uçtuklarında
Serçelerse, küçük sımsıcak yürekti ağlayan gözyaşlarımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta