Ben Bir Öğretmenim Şiiri - Gülten Ertürk

Ben bir öğretmenim
Ben ilk emirle yola çıktım
Heybemde yarınlara taşıdığım çocuklarım var

Ben bir öğretmenim
Kara tahtayla başladı benim maceram
Köy yollarında çamurlu ayakkabılarımla tırmandım yokuşları
Bir tohum ekebilmek için yarınlara
Gaz lambasında defalarca yanan saçlarımın kokusunda
Hayata hazırladım kendimi

Ben bir öğretmenim
Allah bana verdi madenlerdeki elmasları
Gün yüzüne çıkarmayı bana nasip etti
Allah'ın izni ile her birini severek parlattım

Ben bir öğretmenim
Zil çalıp eve gittiğimde bitmedi dersim
Onların her bir derdi ile yoğruldum
Kimi zaman anası, kimi zaman babası oldum
İlaç oldum dertlerine
Merhem oldum yaralarına
Kızım dedim, kuzum dedim, oğlum dedim, yavrum dedim
Ayırmadım kan bağlarımdan
Topladım hepsini önüme kattım
Can bağı yaptım

Ben bir öğretmenim
Körpe kuzularımın ardı arkası kesilmedi
Demir attım her bir mesleğe
Temel taşlarına tuğlalar ekledim
Sağlam emin adımlarla
Onların yürümelerini bekledim

Ben bir öğretmenim
Yokuşlarda itekledim arkalarından
Ellerinden tuttum çektim yukarılara
Ay yıldızı kazıdım yüreklerine
Bayrağı, vatanı emanet ettim
Ata’ya saygıyı öğrettim

Ben bir öğretmenim
Yetiştirdiğim her bir öğrenci bire bin verdi
Her biri birbirinden değerli
İnci taneleri olup dizildiler önüme
Boşa gitmedi emeklerim
Bilgileriyle aydınlattılar yurdumun dört bir yanını
Şükürler olsun Rabbime
Nice karanlıklara fer oldular
İçimi serinlettim

Ben bir öğretmenim
Şu koca dünyada yetiştirdiğim filizler
Biliyorum ebedi kalacak
Bundan sonra benden izler

20.10. 2021
Gülten Ertürk (Gülten Sultan)