Ben Bir Kürt Sevdim Şiiri - Şadiye Macit

Yıllar öncesiydi
Puslu bir eylül sabahıydı
Kampüs kantininde tanışmıştık onunla
Daha dün gibi
Gözleri kömür karası
Sözleri gönül yarasıydı
Vurulmuştum.
Koç gibi delikanlı derler ya,
İşte tam öyleydi
Özü sözü bir
Mertti, sertti, erkekti
Aşık olmuştum.
Platonikte olsa o benim aşkımdı.
Seviyordum.
Göz göze gelince
Boğazıma birşey düğümlenir,
Kekeler konuşamazdım.
Ağzım korurdu, titrerdim.
Oysa öylece bakar susardı.
Aynı okuldaydık.
Benimle ilgilendiğini hissederdim,
Konuşmazdım.
Yan yana gelince lafı ben açar beklerdim.
O havadan sudan konuşur,
Araya laf karıştırır çıkar giderdi.
Bazen günlerce gözükmezdi,
Özlerdim.
Beni sevdiğini söylemesi için,
Her numarayı yapardım yemezdi
Gel çay içelim derdim gelmez,
Telefonumu verirdim aramazdı.
Kitabını, notlarını alırdım,
Verene kadar istemezdi.
Eline dokunurdum çaktırmadan çekerdi.
Yalnızca kantinde yakalardım onu,
Gider yanına otururdum.
Çay alma bahanesiyle kalkar,
Dönünce tam karşıma oturudu.
Göz göze gelirdik hissederdim.
Beni sevdiğini gözleri söylerdi,
O söylemezdi.
.............