Sen beni bir kez öldürdün zaten
İkinci kez öldüremezsin ki
Yıllar önce beni ortada öksüz bırakıp gittiğinde
Öldüm ben ilk kez
O zaman gördüm kan kırmızı akabilen göz yaşlarını
Birer alev topuna dönüştüler
Yaktılar tenimde düştükleri her bir noktayı
Hala hatırlatır o izler bana ilk ölüşümü
Sen beni bir kez öldürdün zaten
İkinci kez öldüremezsin ki
Arkana bile bakmadın ya giderken
Annemin gidişinden sonra en çok o canımı yaktı
Gözümün biri görmez oldu işte tam o an
Umutlarımı da alman yetmedi yanına
Aydınlık diğer gözümü de aldın giderken
Korktuğumu karanlıktan bile bile
İşte o zaman öldürdün sen beni ilk kez
Alıştım artık gündüzümde de geceyi yaşamaya
Karanlıkta kör ve öksüz dolaşmaya
Gelişin arta kalanımı da almaksa eğer
Unutma sakın
Sen beni yıllar önce bir kez öldürdün zaten
İkinci kez öldüremezsin
23.05.2009
Sündüs ÇalışkanKayıt Tarihi : 25.5.2009 12:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sündüs Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/25/ben-bir-kez-oldum-zaten.jpg)
saygılarımla
saygılarımla
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)