Ben Bir Kez Kırılırım Şiiri - Resmiye Mümün

Meğerse aşkımız koca bir yalanmış
Çok geç anladım
Ama anladım
Şimdi hiçbir şey merhem değil kalbimdeki kırgınlıklara
Seni affetmek için bahaneler kalmadı aklımda
Hatırlıyor musun,
Sana, “Ben bir kez kırılırım”, demiştim
Oysa sen beni sayısız kere kırdın
Hem de öyle böyle değil
En hassas yerimden kırdın
Acımadın masum hayallerime
Yazık ettin tertemiz sevgime

İnan, benim için çok zor olacak
Ama artık gitmem gerekli
Seni sana bırakıyorum, sevdiğim
Vicdanınla hesaplaşma zamanı geldi
O kaldırabilirse bana yaptıklarını
Ben de hazırım affetmeye sahte aşkını
Gerçi seni affetmeyi başarsam da
Her şeyi unutmam mümkün değil asla

Aslında Allah’ım şahidim olsun
Seni tüm kalbimle affetmek istemiştim bir zamanlar
Bir düşünsene
Değmediğini bile bile aşkımız için mücadele ettim yıllarca
Kaç kez kendimden ödün verip, kadınlık gururumu çiğnedim uğruna
Hatta senin için imkansızı başardım
Bir tek seni kazanmayı başaramadım

Meğerse ne kadar doğru demiş atalar
Dal kırıldığı yerden, insan koptuğu kalpten kopar
Kırılan kalp yerine gelmiyor bir daha
İyi niyet yetmiyor yaraları sarmaya
Bana da yetmedi işte
Yıllar yılı çabaladım boşa
Kaybolan güven geri gelir mi
Sana olan güvenim de geri gelmedi

Zaten sana söylemiştim
Her ne kadar büyük olursa olsun sevdam
Onurum önce gelir aşkımdan
Aşksız yaşayabilir bu yürek
Ama onursuz yaşayamaz, maalesef
Biliyorum
Sen hiçbir zaman ciddiye almadın beni
Bu sözlerimi de ciddiye almayacaksın belki
Burada bitsin bu hüzünlü aşk hikayesi
İkimiz için de bu hayırlısı demek ki
Sana mutluluklar dilerim, sevdiğim
Sevdiğinle mutlu ol, istediğin gibi
Ben gidiyorum ağrıyan yanımla
Hoşçakal! En içten saygılarımla...