Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ben de sizin gibi yapıyorum, Ankarada yaşadım yıllarca; İstanbulu sevdim...Ve şimdi her ikisini de seviyorum...Şiirinizi Ankara şiirlerinin arsından seçtim çok beğendim gönlünüze sağlık eksik olmayın içtenlikle tebrik ediyorum...
bazı şiirler yorumlanmaz. sadece okunur. ama diyebilirimki doğduğu toprakları istanbulla aldatmayacak insanoğlu dünyaya gelmemiştir daha
Evet, sanırım aldatıyorsunuz:-))) Kutluyorum bu zekice yazılmış şiiriniz için. Saygılarımla....
Ben bütün kentleri aldatıyorum, senden daha zamparayım demekki. İflah olmam artık, ben vatanımın bütün kentlerini seviyorum. Türkiye turumu tamamlamama az kaldı... Barış Aluk.
bu siirin beni cok derine indirdi....tam bir (miror image, of life, of everything???) yansitilmis bir imge gibi algiladim bu siiri...hayati aldatmiyormuyuz? ve de aldatilmiyormuyuz??? ...biraz fazlasiyla derine mi indim?...... dusundurucu, (a smart piece) buna denir iste! kutlarimmmm....
Evet aldatirken aldaniyorsun be dost:)))
:)))
sevgıyle kal daıma,
Kendini suclama, tek sen degilsin O, sunturlu zampara. Sen Ankarayla Istanbulu aldatiyorsun, ya ben 16 yildir Berlindeyim basta Ardahan,Ankara istanbul, izmit anlayacagin sehirlerimiz yetmiyor ben bu Berlini bütün Türkiyemle aldatiyorum. Simdi sen mi daha cok Zampara, yoksa ben mi ?
Saygilarimla israfil YILDIZKAN
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta