/
Ben bir karınca,
Sense Buğday tanesi.
Amaç;
Sırtımda yük taşımak değil,
Hepsi sevginin bahanesi.
Çıksam dağın zirvesine,
Tutunsam bir çiğdemin tepesine,
Şöyle yandan çarklı,
Bir buse kondursam nefesine,
Gene de kızma desem,
Kızar mı acep...?
Yakışır mı asaletine?
Çünkü benim yüreğim;
Sevda yüklü bulutları,
Hasret olmuş umutları,
Ateş vurmuş ormanları taşır,
Susuz çölleri bile aşar da;
Çağlar ötesi çığlıkları,
Sevgisiz yanıtları,
Öksüz kalmış ağıtları,
Hele umutsuz aşkları,
Kaldıramaz, anlayamaz,
Çünkü ben;
Bir garip karıncayım.
H.Arpaci-4.12.2014,Üsküdar.
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 25.12.2019 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!