Ben bir çocuktum Şiiri - Musab Cemal

Ben bir çocuktum hiç rahat görmedim
Ülkemde haindim yurdumda mülteci
Ben de isterdim barış olsun rahat olsun
Tıpkı beni kan gölüne atan büyüklerim gibi

Ben bir çocuktum uzaklarda büyüdüm
Ne yaptım ne ettimse yaranamadım kimselere
Anladım ki artık kimse sevmez beni
Belki bir Allah bir de sen anne

Ben bir çocuktum savaşlar gördüm
Benim olmayan kavgada ben miydim çözüm
Vatanımdan sürgün yurdumda kaçak
Bilmem ne olacak bu halim kördüğüm

Ben bir çocuktum ihaneti gördüm
Kimseye kalmadı güvenim şüpheci oldum
Ne gördüm ne ettimse hep bir endişe
Ancak sana güvenim kaldı Allah'ım

Ben bir çocuktum ırkımı bildim
Doğduğum yer yüzünden öteki oldum
Benim olmadığım kavgada ben suçlu oldum
Ben bomba seslerini çok erken duydum

Ben bir çocuktum zorbalık gördüm
Ne Rusa oldu zararım ne Yahudiye
Ancak bendim onların doymak bilmez iştahlarının kanla tamamlanan ziyafeti
Bendim henüz küçük yaşına rağmen çocukluğundan mahrum bırakılan
Bendim imkan verilse kendini göstermek isteyen
Bendim daha o yaşta hayatta kalmaya çalışan
Bendim günah keçisi
Bendim suçlu
Herkes masumdu ben gitsem düzelecekti her şey
Yurdumdan gitmemi istediler
Vatanımdansa ölmemi
Bendim her asırda mazluma sahip çıkan İslam milletinin yetim kalan evladı
Bendim ırkıyla gururlananların düşmanı
Bendim şeytani ideolojilerin kurbanı
Bendim kurtlar sofrasında ki koyun
Bendim sedyelerdeki umutsuz vaka
Bendim hayalleri ellerinden alınan o mahzun genç
Ah bendim o bendim ...