Ben Bir Çeçen Çocuğu Şiiri - Ahmet Zeytinci

Ben bir Çeçen çocuğu;
Yıllar önce,
Grozni'de vurulmuştum,
Kimse duymamış sesimi,
İki seksen serilmiştim,
Oniki yaşındaydım amma,
Yetmiş gibi yorulmuştum!...

Ben bir Çeçen çocuğu;
Ağlarken barış ağlar,
Gülerken savaş gülerim.
Bilin'ki sizden değil,
Tanrı'dan merhamet dilerim.
Savaş bir biterse,
Kolay değil amma,
Bana yapılanları belki silerim...

Ben bir Çeçen çocuğu,
Arkadaşlarım,
Ne Ayşeler,ne Fatmalar,
Bombalar ve mayınlar.
Bulabilirsem eğer,
Bir de kuru tayınlar.

Ben bir Çeçen çocuğu;
Yeter Allah'ım yeter,
Dünya olmasın daha da beter...

2009