Ben Bir Asiyim Şiiri - Murat Karacuban

asi dağlar besler beni
yan çizmişim zorbalığa
gülücüklerini düşürmem yere çocukların

bir asiyim
ast ve üstsüz
gönül mecralarında gezen minetsiz bir asiyim
bir asiyim ben
kılıcım öfkem kını hıncımdır
bir asiyim
alnımı dağ ateşi ısıtır
silüetimi soğuk kar sullarında görürüm
hüzünlenirim bensizlere
muhatap olmam dahası
bakmam yüzlerine düşmüş ve satılmışların

bir asiyim
kartal yuvalarında konuğum
asi dağ uçurumlarıdır menzilalanlarım
rüzgarı seyrederim kara bulutları dağıttığında
üstüme düşer güneş tüm şevkiylen

bir asiyim uzak dağbaşlarında kavalıylan sürü güden
çömeltemez beni hiç bir güç
nuhun gemisini buldum
yüzdürüp tekrar dağa çıkartacağım
içine masum hayvanları ve arsızlıktan soyutlananları alarak

bir asiyim
yankılanır sesim dar koyaklarda
şafak ninilerine vurgunum
denizlere akıttır fısıltılarımı dereler
ve sahile vurular dalgalar sevinçlerimi sinsice

bir asiyim
tersine aksın isterim nehirler

alnım rüzgarlara ters değil
vurur yüzüme tüm esintiler
ve ateş sıcaklığında kavururum
hisedince özgürlük tınılarını

kurtulamazlar elimde zalimler
bir kawa olur inerim dehakların başlarına
bir spartaküs olurum azad eylerim yaşamı

bir asiyim
tutamaz kimse beni
yürürüm üstüne üstüne
hayat zorbalarının
beni zapt edemezler yakaladıkları an
gölgem ellerinde kalır

bir asiyim
tüm mutlulukların
tüm arzuların sancı taşıyanıyım
bir asiyim
bir asiyim karanlık yüzlere karşı
bir asiyim korkularla yolları kesenlere karşı