Ben bir çocuk...
Bir mum ışığı daha, sönmeye hazır.
Biriktirilmiş bir geçmiş, karanlığına alışmış.
Ben bir kadın....
Bir sigaranın dumanı kadar vakitsiz bir yara.
İki dudağın arasına koca bir sevda.
Ben bir adam...
Ruhum kaçınca, yağmurun tam ortasında.
Muzip bir bakışla mesafeler kapkara....
Ben bir insan....
Gölgeleri sönmüş üşümüş bulutlar.
Ellerinin altında bir avuç insan.
Elif Arı
Kayıt Tarihi : 20.9.2019 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)