Ben Bıktım

Ben anlatmaktan bıktım,
Sen anlattırmaktan bıkmadın.
Tam yirmi iki sene boyunca,
Ne zaman akşam olsa,
Hep sen geldin aklıma.
Ve bir hüzün doldu bağrıma.
Birkaç dost halimi sorunca,
Başladım seni anlatmaya.
Şimdi herkes tanıyor seni,
Ve biliyor beni nasıl terk ettiğini.
En güzel dualarım da,
En içten beddualarım da artık sana.
Senden başka hiçbir şey yok hayatımda.
Dinlediğim her şarkı seni anlatıyor,
Her şiir sana yazılıyor, ama sen yoksun.
Bir buruk kutlanıyor doğum günlerin,
Ve tabii ki boynu bükük kırmızı güllerin.
Her Perşembe akşamı, saat on ile on iki arası,
En güzel şiirler senin için okunuyor.
Fonda Ferdi Tayfur şarkıları,
Ve silen yok gözümdeki yaşları.
Sen şimdi uzak diyarlarda, evli barklı,
Ben bu köhne tavan arasında, eli kolu bağlı.
Her şeyden umudunu kesmiş,
Öleceğim günü bekliyorum.
Dilimde hep aynı şarkı.
“Sağanaklar misali yağıp gönlüme,
Yağmurlu bir gündü, gittin o gidiş.
Aşkın hançerini vurup kalbime,
Yağmurlu bir gündü, gittin o gidiş.”