Ben benim Şiiri - Sırma Mersin

.....Bu yazı, tam anlamıyla bi şiir değildir...

2 düşün, 1 konuş dediler.
Bense; 1 düşünüp, 2 konuştum...
Son sözü, hep en başta söyledim.

İçimdeki çocuksu duygularla anlattım, kendimi.
Dobra, güvenilir, samimi davrandım...
Sonucunda; ya kaybettim, ya kazandım, onları!

Değerimi bilenlerle paylaştım, yaşamımı.
Anlamayanlar ise; kaybolup gittiler...

Zaman içinde; biraz deli, biraz akıllı oldum.

155lik boyun içinde, sonsuz sevgiye sahip yüreğin sesi idim.

Tanıyanlar; ya çok severler, ya hiç sevmezler...
Tanımayanlar ise; hep merak ederler...

Görüntüsü 20, nüfus yaşını boşverin...

Acemi düşüncelerin saflığı ile;
Herkese inanıp, defalarca ağladı bu yürek...
El değmemiş ruhumun; sahipsiz kalmış sevmelerine, aldanmış!

Pembe gözlüklerle büyümeyen, küçük bir kızım...
Bu yaşamın içerisinde; soyu tükenmiş dinazorum...

Ben, benim! İçi dışı bir BİRİYİM...

Not: İnsanı en iyi kendisi tanır... Bu yazıdaki, şahıs BENİM!

25.02.04