Ben, beni Şiiri - Hasan Hazani

Sessiz akıp giden ırmağa girdim
Yüzüyorum çıkaramam ben, beni
Kurtulurum diye ömrümü verdim
Beziyorum çıkaramam ben, beni

Yüzmeyi bilsemde çabam yetmiyor
El'lerim tutmuyor ayak gitmiyor
Kimseler görüpte yardım etmiyor
Diliyorum çıkaramam ben, beni

Suyun dibi çağlar tutuyor beni
Sağ'lara, sol'lara atıyor beni
Yavaş, yavaş artık yutuyor beni
Batıyorum çıkaraman ben, beni

Allah'a yalvardım elin vermiyor
Feryadımı işitipte gelmiyor
Duyupta halimi hiçte görmüyor
Bakıyorum çıkaramam ben, beni

Dahada gittikce hızlandı akar
Sarılmış sıkıca bedenim tutar
Sürükleyerekten kendine katar
Akıyorum çıkaramam ben, beni

Duramadım ahenk ile dengine
Çabalarım ulaşamam engine
Tüm gücümü katıyorum kendime
Katıyorum çıkaramam ben, beni

Hazani der düştüm böyle bela'ya
Boş, boşuna ettiklerim dua'ya
İnanıpta güvendiğim mevla'ya
Çatıyorum çıkaramam ben, beni.
(h.hazani)

Şiir'deki bazı kelime anlam'ları:

Bezmek: Bıkıp usanmak, artık çekemez olmak.
Örnek: Yazmaktan bezdim, biraz başka şey yapacağım gibi.

Çaglamak: Taştan, taşa, kayadan, kayaya çarpıp sesler çıkararak, köpürerek coşkun bir biçimde akmak.

Katık: Ekmekle karın doyurmak, gerektiğinde, onunla birlikte yenilen peynir, zeytin ya da helva gibi bir yiyecek.

Ahenk: Bir arada uyumlu olma, düzenli olmak.