Ben, Beni Şiiri - Mehmet Hulusi Reyhan

Ne karışık adres verildi bana
Ararım bulamam hala ben beni
Dümen olmayınca altın pervane
Taşlara vurur da batırır beni.

Aradım dağlardan sordum ovaya
Kuşlar ile haber saldım havaya
Akmayan çeşmeden suyu kovaya
Doldurdum sevdiğim.Yu acak beni.

Tayyare pistinden at geçiremem
Alem yutar nehir ben tas içemem
Namert köprü yapmış. Soyar geçemem
Mancınığa koyup attım ben beni.

Gölgelerde bile peşimde gölge
Süründürür beni gittiğim bölge
Öküz müyüm neyim vururlar herge
Bir türlü bilmedim neyim ben beni.

Zula yapamadım. Sığır dediler.
Çağ atladık açtık. Çığır dediler.
İlim alan gördüm, her çok yediler.
Cahil kaldığımdan yordum ben beni.

Çalışanın değil yiyen inmiş
Dikenin deyil de giyenin inmiş
Soyulanın değil soyanın imiş
Niye anlatamam bilmem ben beni.

Tevbe etmedim de gelmem daha da
Ne dala vereler var bu sahada
Aptal dokundurdu döktü kéğada
Sonra da bilmiyom dedi ben beni.