Ömür geldi geçti sona yaklaştı
Yıllar yılı bulamadım ben beni.
Çok sabahlar oldu,çok güneş aştı
Yıllar yılı bulamadım ben beni.
Sırdaş deyip benliğimi çalan o,
Ben durunca melül-mahsun kalan o,
İnanmayın bakışına yalan o,
Yıllar yılı bulamadım ben beni.
Gündüzler üşüdü, geceler yandı
Sabah erken benden önce uyandı
Namert kapısına vardı dayandı
Yıllar yılı bulamadım ben beni.
Bu nasıl benlik ki nefsim içinde
Ayları katletti mevsim içinde
Çok aradım bunca resim içinde
Yıllar yılı bulamadım ben beni
Yaklaştım yanına öfkeyle itti
Karanlığa girdi kaybolup gitti
Yol yokuşa geldi ümidim bitti
Yıllar yılı bulamadım ben beni...
Kayıt Tarihi : 25.9.2009 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayları katletti mevsim içinde
Çok aradım bunca resim içinde
Yıllar yılı bulamadım ben beni
Duygularınızı samimice satırlara dökmüşsünüz .Hangimiz kendimizi bulabiliyoruzki.Yıllarca kişiliğimizi oturtmak için uğraşıyoruz .Kışamı benzesek soğuk ,yazamı sıcak.geceyemi karanlık.gündüzemi aydınlık kendimizi arayıp duruyoruz .yüreğinize sağlık tam şiir tadından
TÜM YORUMLAR (4)