Yılgın umutların başıbozuk sevdalarından kalma bu sarhoş adımlarla parlayan kırık ışık pırıltıları…
Kumsaldaki balık pullarından yansıyan çapraşık ışık karışıklıkları bedenimde izler bırakırcasına kopuşuyor…
Ben bende yalnızlığımda çoğalıyorum…
Umurumda değil kalabalıklar… Her kalabalık oluşumda parçalarım koptu bedenimden…
Her kalabalığım bir sevgide çoğaldı… Gün geldi, yalnız tek başa, tek kişi olarak su içer oldum…
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta