Ben Bende ki Seni Sevdim…

Hiç şüphesiz bende ki sen mükemmel değildi.
Zaman zaman tartıştığımız,darıldığımız olurdu.
Ama o ayrılıklar bile sonu sevdaya yenildiğinden,
Mutlu biterdi.
Ben seninle,ayrılıp,ayrılıp barışmayı sevdim coşkuyla.

Bilirdim ki yanımdasın her daim.
Gözlerimin baktığı her yerde,
Elimin ulaştığı,
Nefesimin nefeslere karıştığı,
Uzakları yakın edişlerimizi sevdim.

Hayata beraber kafa tutuşlarımızı,
Sen düştüğünde seni,
Ben düştüğümde beni,
Ayağa kaldırmalarımızı sevdim.

Bende ki sen bambaşkaydı.
Hatalarına rağmen eşsiz,
Huysuzluklarına rağmen tarifsiz,
Sevgi dolu,
Aşk doluydu.

Hiç yaşamamışlıkları yaşatan,
Yalın ayak kilometrelerce yürütecek kadar sevdiren,
Her şartta,koşulda,
Varlığını hissettirmeni,
Tam da bir başımayım dediğimde,
Ya da keyifsiz,uyuşuk,tembel anlarımda,
Bir telefonla beni kendime getiren sesini sevdim.

Ama bazen zor oluyor,
Kıskançlıklar kemiriyor tüm benliğimi,
Aklım karışıyor,
Bir yanım saçmalama asla derken,
Öbür yanım acaba diyor.

Yapma sakın sevdiğim.
Yalanlar,
İhanetler bize göre değil.
Biz birbirimizi hiç aldatmadık.
Hiç sığınmadık yalana,dolana,
Yapma kıyma sevdaya,
Değiştirme bizi başkalarına,
Gelip geçici rüyalara.
Çünkü her şeye katlanır da bu yürek,
Senden gelen,
Bir tek yapamaz,baş edemez şüpheler ve ihanetlerle.

21/12/2010