Ben Ben Olmuşum Şiiri - Emre Vehbi Alkan

Kozlu’ da doğmuşum
Saymayı öğrenmişim, sünnet olmuşum
Babamın dediği gibi yani,
Bende adam olmuşum.
Koynuma alıp yeni pabuçlarımı,
Rüyalara dalmışım.
Pamuk prensesle uyumuşum.
Tahta üstüne tahtalar koyup,
Büyükçe kaleler kurmuşum.
Bir bardak süt için ağlamışım.
Anamın masa örtülerini çalıp,
Karların üstünde kaymışım.
Örtü yırtıldı diye beş kardeşle tanışmışım.
Sokak aralarında uçurtma uçurmuşum,
Kuyruğuna sevdalarımı takmışım.
Kedi, tavuk kovalamışım,
Duvarlara çişimi yapmışım.
Çelik çomak oynamışım.
Saklambaç oynamışım da,
Kadere ebelenmişim.
İçmediğim halde,
İçenlere izmarit toplamışım.
Kahvehanelere girip,
Gazoz kapaklarıyla ceplerimi doldurmuşum.
Bir kapak için kafaları yarmışım.
Sonra büyümüşüm.
Delikanlı olmuşum.
Tertemiz yataklarda pis rüyalar görmüşüm.
Duvarlara yazılar yazıp,
Bekçilerden kaçmışım.
Nezaretlerde yatmışım.
Coplarla tanışmış,
Sırtımdaki morluklara, gülmüşüm.
Aşık olmuşum sonra,
Şiirler yazmışım.
Sevdiğim için dayaklar atmış,
Çok dayaklar yemişim.
Martılara sevdalanmışım.
Deniz kıyılarında yatmışım
Karadeniz’de gemiler yakmışım.
İçmişim, sarhoş gezmişim,
Avare mavare olmuşum.
Hüzünlerle dolmuşum.
Evlenmişim velhasıl,
Mavi kızla tanışmışım.
Çocuk için alevken
Demreyle kucaklaşmışım.
Altı yıl sonra baba olmuşum.
Babamı daha da iyi anlamışım.
Öyle olmuşum, böyle olmuşum.
Sonunda ben ben olmuşum.
Sonunda bende Şiirbaz olmuşum…………

ŞİİRBAZ
25. şubat. 2006