Sırtımı yaslasam
Yasaklı göçmen kuşlarına
Yine yalnız kalırım
Göç edince uzaklara
Kendimi arar kendimi sorar dururum
Ben kimim ben neyim
Bu fani dünyada
Yeşil ovalarda uçarken
Kırıldı kanadım
Yeryüzünde yapayalnız kaldım
Kanayan yaralarım kavruldu
Cehennem ateşinde
Küllerim savruldu
Bir cana hasret elemler içinde
Suskun gecelerin
Yıldızsız karanlık mateminde
Issız yollarda
Dermansız kaldım
Kendi yaralarımı kendim sardım
Hesaplaştım yüreğimle
Doğan her yeni günde hayat buldum
Yağsa da tenime sağanak hüzünler
Sırılsıklam yalnız kalsam da
Bu evrende
Hayallerim donsa da
Hazan mevsiminde
Kapılmam umutsuzluğa
Ağlamam artık yokluğuna
Ben bana yeterim
Elbet bir gün yanına göç ederim
Bir adım kalsa da bu dünyada
Yine seni severim, yine seni seveceğim
Söz verdim kendime
Enginlerden engin yüreğime.
10 Aralık 2014, Halide Köksal
Halide KöksalKayıt Tarihi : 14.3.2018 00:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!