BEN BAHÇENDEKİ KARDAN ADAM
1985 yılında Lice'de görev yaparken Lice'nin bütün evleri birkaç resmi bina dışında depremden sonra yapılmış küçük küçük barakaydı. Ben de bu barakaların birinde kalıyordum arkadaşlarımla birlikte. Bir sabah uyandım. Perde açıktı ve görüyordum dışarıyı. Lapa lapa kar yağıyordu. Uzandım pencereye dışarısı bembeyaz. Yollar kapanmış. Sadece bir kaç insan var sokakta. En öndeki zoraki adımlarla biriken karları yara yara ilerlerken arkadakiler sıra halinde onu takip ediyorlardı.
Onların bu hallerini izlerken sevdiğim geldi aklıma.
Böylesi bir havada nasıl gidecekti okula?
Dışarıda diz boyu kar ve hala da yağıyor. Ne yapar, ne eder gibilerinden düşünürken...
Uzan da bir bak pencereden,
Ben bahçende ki kardan adam diyerekten mırıldanmaya başladım.
Ve işte o günlerden...
BEN BAHÇENDEKİ KARDAN ADAM
Nasıl unuturum seni ilk gördüğüm günü,
Gönül bahçemde usul usul yürüyüşünü.
Nasıl unuturum, nasıl unuturum seni
Yolum, yoldaşım
Gönüldaşım, ömürdaşım dediğim günü.
Nasıl unuturum seni,
Uzan da bir bak pencereden,
Ben bahçende ki kardan adam.
Sensiz düşününce kendimi,
Güneşsiz bir dünya olur yeryüzü.
Ay solar, hayat donar, ben yanarım
Kayar kayar gider bütün yıldızlar,
Kalemim ağlar, düşlerim ağlar, ben ağlarım.
Nasıl unuturum, nasıl unuturum seni,
Uzan da bir bak pencereden
Ben bahçende ki kardan adam.
Mustafa Çetinkaya / Lice - 1985
Mustafa ÇetinkayaKayıt Tarihi : 7.12.2015 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıl 1980 Bir gün görev yaptığım okula bir güzel geldi. Daha ilk karşılaşmamızda ben biraz... Derken zamanla yakın bir arkadaşlığımız başladı. İşte böylesi günlerin birinde, Bir gün sabah uyandım ki; Lapa lapa kar yağıyor. Uzandım pencereden,dışarıya baktım. Her yer kar. Sokakta sadece bir kaç insan var . Biri en önde zoraki adımlayarak yol açmaya çalışıyor. Arkadakiler de sıra halinde onu takip ediyorlar. Onların bu hallerini izlerken sevdiğim gözlerimin önüne geldi. Böylesi bir havada nasıl gidecekti okula? Dışarıda diz boyu kar... Gibilerinden düşünürken sözler dökülmeye başladı. Ve işte BEN BAHÇENDE Kİ KARDAN ADAM...
TÜM YORUMLAR (1)