Ben Babamı Özledim Şiiri - Bahattin Tonbul

Bahçede tek gül gibi, çiçeklere taç olsa
Hiç bir şeye benzemez, kötü hava izledim
Türküleri yanıktır, gülleri hepten solsa
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim

Şiirleri hoyratlı, susuz havası nemsiz
Bir ben olduğu gibi, hayalleri hep densiz
Toprağını ıslatmaz, içtiği çayı demsiz
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim

Fazla bir şeyi istemem, biraz umudu kalsa
Yarınlar için yeter, birazda sevgi salsa
Varsın çarpsın gönlümü, hırçın dalgalar alsa
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim

Rüyalarını salsa, yanında beni bulur
Umudunu boyasa, sevdası teni olur
Kement atar yıldıza, hayali onu solur
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim

Gelip geçti hayatta, kötü iz bırakmadı
Ruhumuzu okşayıp, yürekte kir akmadı
Usulca sokulurdu, ateş olup yakmadı
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim

Yokluğu gerçeğimiz, sular gibi aziz ol
Konuştukça bal akar, can gibi cananım ol
Yaşanmış serap gibi, kalbimiz de kalda sol
Dost dosta ilaç olsa, ben babamı özledim
Bahattin Tonbul
24.10.2013