Yasadigim günden beri,
Öldürdü sevda atesi beni,
Her sevdamin sonunda,
Vardi yine bir ayrilik.
Ayriliktan bikmis,
Bir kenara oturmusum,
Gören dilençi sanip,
Bana para atarlardi,
Ben bir dilenci oldum,
Ama para dilencisi degil,
Ben bir ask dilencisiyim,
Dilenirim ama ask veren yok.
Uzak durmak istedim insanlardan,
Usandim ayriliklardan,
Yardim eden yokmu,
Olmusum bir ayrilik sairi.
Hayellerim çok güzeldi,
Benim için çok özeldi,
Yemisim bedduayi dogdugumdan beri,
Seven yokmu benim gibi bir garibi.
Gelen vurdu,
Kaderin vurdugu yetmezmis gibi.
Giden vurdu,
Feleyin damgasi yetmezmis gibi
Dinleyin simdi beni,
Ben oldum artik,
AYRILIKLARIN SAiRi.
Tarih Ve Saati: 31/10/2004 18:12
Mustafa Aslan 2Kayıt Tarihi : 5.1.2006 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/05/ben-ayriliklarin-sairi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!