Çoğu gün fırtınalarla uyanırım
Beynimin derinliklerinden esen
Esip esip umutlarımı
Param parça eden
Bir yalnızlık tutsaklığı çöker yüreğime
Tükenir tek tek çocuksu hayallerim
Kaybolan derinliklerinde karanlıkların
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var