Ben Ayasofya
Justinyen’ in göz bebeğiydim, dilimde Bizans ezgileri vardı bir zamanlar
Bilgelikle doğmuştum ve adımı tanrıların niteliklerinden koymuştular
Kadim taşlar ve sütunlar ve kapılar vardı mahremimde
Vücudumda dolaştı binlerce eller, ustaların gözlerinde yoğruldum
Miletli İsidoros ve Aydınlı İnthemios ruhlarından üflediler
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta