Ben Anneyim Şiiri - Latif Batı

Besledim öz sütümle,
Küçücük beşiğinde,
Mışıl mışıl uyurken bile,
Kalbim hep seninle,
Çarpar birlikte.
Ben anneyim; ben, anneyim.

Gece tatlı uykuda,
Başladın bağırmaya.
“Inga! ... Inga! ...”
Üşenmeden kalkıp sana,
Yaptım bir mama.
Ben anneyim; ben, anneyim.

Bezin olursa ıslak,
İşin gücün bağırmak.
“Cıyak! ... Cıyak! ...”
Sen ağlarken böyle,
Bana haram uyumak.
Ben anneyim; ben, anneyim!

Dünyaya gelince,
Öğrendiğin ilk kelime.
“Anne! ... Anne! ...”
Her gün, her gece,
Uğraştım seninle.
Ben anneyim; ben, anneyim!

En kutsal meslek,
Dünyada tek:
Anne olabilmek.
Yüceltir beni tüm çocuklar,
Bana: “Anne! ....” diyerek
Ben anneyim; ben, anneyim!