Ben Anneyim Şiiri - İrem Aslan

Bilmezdim bu sevginin beni benden edeceğini..
Bilmezdim en derin yerimde, kendimden cok
Ona yer vereceğimi,
Bilmezdim çok gecelerimde,göz kapaklarımın savaş halini
Bilmezdim...
Bilmezdim o yemeden kursağımdan lokma geçmeyeceğini,
Bilmezdim ilah'tan gelen kutsallığın ruhumla özdeşeceğini..
Bilmezdim daha kıpırdarken karnımda ,yanında hem ana hem baba diyeceğini,
Bilmezdim eksikliğini hissedeceğinin ,eksik bile görmeyeceğimi,
Bilmezdim..
Bilmezdim ateşlerden uyandırıp seni öpe koklaya serinletip iyi edeceğimi
Bilmezdim her küçük çocuğu kendiminmiş gibi koruyup sahipleneceğimi,
Bilmezdim ayağına bir diken batsa,canıma canıma hançer işleyeceğini,
Bilmezdim.
Bilmezdim seni mutlu edebilmek için,dış dünyamı kilitleyeceğimi,
Bilmezdim hiçbir dosta,seninle iki dakikamı değişmeyeceğimi,
Bilmezdim.
Bilmezdim Göğsümde başının izi,sensiz yatağa giremeyeceğimi
Bilmezdim kokundaki cennetin tarifini,tabirlerle ifade edemeyeceğimi
Bilmezdim,top oynamayı,salıncakta sallanmayı bu kadar seveceğimi,
Bilmezdim hikayelerdeki kahramanların en güzellerine ikimizi yerleştirmeyi
Bilmezdim küçücüğüm o minik parmaklarınla açtığın gonca gülleri,
Ve küçüğüm her zaman sadece sen mutluyken yüzümde sergileneceğini..
Bilmezdim.
Şimdi biliyorum
Çünkü ben anneyim,annelik evrenseldir,bütün anneler birer Ata'dır aslında.
Merhamet o yüksek mertebe Nur'undan armağanı Rab'bın
Ne güzel bir aşktır ,ne çıkarsız bir sevdadır hissederek yaşayın.
Çünkü ben anneyim ve biliyorum.Bütün çocuklar benim evlatlarım .