...Ben Anamı Hiç Koklamadım Ki! ... Şiir ...

Yüreğine gönlüne sağlık.çok duygulandım.Bir anne olarak sizi kucaklıyorum.sevgilerimle.

Hüzünlü ama mükemmel bir çalışma...
Sımsıcak, yürek yakan dizeler.
Duygulandım, duygu derinliğinizde adeta kaybolup gittim...
Tam Puan + Ant.
Selam ve sevgilerimle...
Nafi ÇELİK

Can perim,ben anasızlığı yaşamadım ama şiiri okuyunca senin özlemine ortak olmamak elde değil,
yüreğine sağlık.sevgilerimle...

Çok hüzünlü duyuşlar.
Bir evladın,anneine olan sevgi ve sadakatini,vefa borcunu böylesine içten yerine getirişini çok saygın buluyorum.
İnanç temelinden sorunsala bakıyor isek bu dizelerdeki duyuşları çoktan duyumsadı bile..
Öpüyor olmalı şimdi Sizi.
O'nu rahmetle anmaktan başka elimizden bir şey gelmiyor..
Sayfayı destekleriyle donatan öteki dostlara ve Size teşekkürler..
Erdemle.

Duygulu,özlem dolu yüreğine ve kalemine sağlık Can Dost Yürek.Bu güzel paylaşım için sana teşekkür ve tebriklerimi iletir,tam notumla selam ve sevgiler sunarım...

376-ANNE

Yalnızlık deryâsında çocukluğum kayboldu,
Kalbimdeki acıyı yıllar silmedi anne!
Sensizlik dünyâsında gençliğim harap oldu,
Rûhumdaki fırtına aslâ dinmedi anne!

Elâlem al giyerken, ben karalar bağladım,
Bir yavru “anne! ” dese, yüreğimi dağladım.
Yaşıtlarım gülerken, hep oturup ağladım,
Gönlüm düğün, bayramdan hiç tat almadı anne!

Bir anne “kuzum! ” dese, ben hep boynumu büktüm,
Gözlerim bulutlandı, hep boncuk boncuk döktüm.
Yüreğim kan ağladı, sonsuz acılar çektim,
Hâlimi, hatırımı soran olmadı anne!

Canım yandı, hiçbir can yanmadı canın gibi,
Rûhumu ısıtmadı hiçbir şey tenin gibi.
“Can,ciğerim” demedi hiç kimse senin gibi,
Yüreğim boşalınca, yerin dolmadı anne!

Adım “öksüz” olunca, neşem terk edip gitti,
Baş çâresiz kalınca, dertler perişan etti.
Hasret esir alınca, vuslat umudum bitti,
Beni hüzünden başka bir şey bulmadı anne!

Dişi kuş olmayınca, yuva huzur bulmazmış,
Eğer anne olmazsa, baba değer bilmezmiş.
Boyun bükük olursa, meğerse yüz gülmezmiş,
Kaderim ağlamakmış, yüzüm gülmedi anne!

Ne olur bayramlarda bizlerle oluversen!
Gönlümdeki pınara sevginle doluversen.
Giderken kucağına oğlunu alıversen,
Ömrümde neşe,huzur,güven kalmadı anne!

Nazım İNCE

çok güzel duygusal bir şiir ...yürekten kutlarım,kaleminiz daim olsun,saygılar sunarım..

Ana demişsiniz ve ben yorumsuz kaldım...Selamlarımla...

*****Sevgili Hatice, Evet Herkez asının dizinde yatmak ister, Anasını öpüp koklamak ister, bu duyguyu yaşayamamış olmanız beni öylesine betbah ettiki, adeta kendim aynı duyğuları ve hisleri yaşadım, o kadar hisli ve duyğu yüklüki okuyan mutlaka bir yerlere gider, Anasını hatılar yüreği yanar, Yüreginiz ve kaleminiz daim olsun, Yürekten kutlar tam puan ekleyerek sayğılar sunarım, ****Aşık Korhani

Aile içine girinceye kadar uzaktır ölüm, kelimedir sadece. Ölümün bir kaybediş olduğunu, ana, baba, kardeş veya evlat ölümüyle anlıyor insan. Sonrasında zaten hayatının renk anlayışı da alt üst oluyor.
İçten gelen duyguların olduğu gibi aktarıldığı çok güzel bir çalışma. Tebrik ederim. Saygılarımla.

erken de geç de kaybedilse ana sevgisi insanın hep hasreti..
kutluyorum
namık cem