Ben Anadoluyum Şiiri - Türkan Dinçer

Ben Anadolu yum gülüm,
Ellerim nasirli, tenim yanık
Kaslarım çatık, içim yanık
Sırtımda taşırım bebemi
Atarim yüreğimden kinimi
Bereketlidir topraklarım
Üretirim, ürerim,
Doyururum insanları
Türküler yakılır adıma
Sevdalar yaşanır bağrımda

Ben Anadolu yum gülüm
Pir sultanin şiiriyim
Mevlana’nın ilahisiyim
Sinop’tan Ardahan’a uzanırım
Ağrı’dan, Erciyes’ten görünürüm
Geçit vermez Ziğanam,
Yol olur, bereket olur Toroslarim.

Ben Anadolu yum gülüm
Karadeniz’de öfke olurum
Ak deniz’de durulurum.
Urfa’da peygamber olurum
Konya’da Mevlana,
Sivas’ta Pir sultan
Günesin doğduğu yer,
Tarihin cennetiyim.

Ben Anadolu yum gülüm,
Türküleri yakanları lanetlerim Sivas’ta,
Çelikten duvar olurum kurşunlara Corum da,
İsyan olurum, öfke olurum Maraş’ta
Mavi gözlü bir dev, ayakbastı bana
Başlattı kurtuluş savaşını Samsun ‘da

Ben Anadolu yum gülüm,
Nice canlar gitti uğrumda,
Ne kanlar döküldü toprağımda
Çanakkale geçilmez dedim.
İzmir’de Yunanı yendim
Sakarya’da sahlandim
Boğazlar benimdir.,
Kimseye vermem dedim.

Ben Anadolu yum gülüm,
Ateş olurum, Güneş olurum,
Yol olurum, bereket olurum,
Set olurum, sur olurum
Nasır tutsa da ellerim,
Yanık olsa da tenim,
Parçalamaya calışsalar da bedenimi,
Ben yine tek beden kalır,
Her gün yeniden başlanan tarih olurum.