sen hiç ıssız,soğuk,ürkek bir gecenin koynunda,
uykusuzlukla boğuşmak zorunda kaldın mı....?
boğazına imkansızlığın düğümleri çöreklenirken,
nefes almaya çalıştıkça acıyan yanlarından utandın mı...?
kim sorsa "mutluyum" diyen dillerini bir kelamda kesmek isteyip,
her seferinde "ya dönerse,nasıl söylerim seni hala çok seviyorum"lara takıldın mı.?
sessiz çığlıklarında binlerce volkanlar patlatıp,
ruhunu ateş toplarıyla yamadın mı...?
sen hiç giden birinin ardından "gittin de başın göğe mi erdi" diye
avazın çıktığı kadar bağırdın mı...?
onsuz uyandığın her sabahın şafağına hasreti,özlemi,sevdayı ve kahrı
darağacı yapıp da sallandırdın mı...?
yazdığın onlarca şiirde kan kusup
yaktığın yüzlerce ağıtta çaresizliğine kurşunlar sıktın mı...?
ben yaptım...! ! !
hatta daha da fazlasıyla
eksileceğimi bile bile yaptım
onca çabama,haykırışıma rağmen
değişen hiç bir şey olmadı
uyandık hayallerden
açtık gözlerimizi
ben Allah'a sığındım
sen başkalarına...
Tırnak gibi değil ki kalp,kırılınca kesemiyorsun..
Kayıt Tarihi : 14.12.2015 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sensizliğin şiir yanı
