Ey Gönül!
Mecnûn da kim hele söyle?
Ben ağladım çöl ağladı..
Gördü mü ki dünya böyle?
Ben ağladım tel ağladı..
Gece gündüz yâri andım,
Her bir yanı sardı sandım,
İçten içe nasıl yandım,
Ben ağladım dil ağladı..
Çâresizdi Aşkta hece,
Anlatılır bilmem nece,
Ömrü yedi bu bilmece,
Ben ağladım yıl ağladı..
Aşkı tadan hâlim anlar,
Kayıp oldu zirâ sanlar,
Ceme girdi nice canlar,
Ben ağladım kul ağladı..
Aşka düşüp ruhum coştu,
Mecâzlarda Hakk'a koştu,
Âşıklara ölüm hoştu,
Ben ağladım sal ağladı..
Ne edeyim ben tabibi?
Aşkın oldum bir katibi.
Tarsûsî'yim bülbül gibi,
Ben ağladım gül ağladı..
"Adem KAÇAR - 20/12/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 20.12.2018 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özgürce kuru ekmek yemek, yalda haşlama yemekten daha şereflidir.. Dinden menfaat temin eden kim varsa İslâm onun elinde esirdir, özgürleştirmek ise bizim boynumuzun borcu.. Rızkı veren Allah edebiyatı yapanlar! Sizi hakkı söylemekten alı koyan nedir? İşinizin elden alınacağı korkusu mu? İnsanlar tarafından dışlanacağınız endişesi mi? Unutmayın ki dünyaya yalnız geldiniz, yalnız gideceksiniz..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!