Gönlüm bülbül olur, tatlı dîl açar
Kimi dem üzülür, kalır çâr nâçar
Bazen kanatlanır, göklere uçar
Nerdeyse Âlemî, gezeceğim ben.
Derdî, gâmı görüp, verilen canı
Kötülükten kaçıp, dine uyanı
Bütün canlıları, mümîn insanı
Yaradan aşkına, seveceğim ben.
Görevimiz eğer doğru olmaksa
Haksızlıklar beni düşürmez yâsâ
Gönlümde inancım elimde yasa
Hakkın Dîvânına gideceğim ben.
Zâkir dünyadadır, özü göklerde
Alnı secdededir, dîlî Ekberde
Hâkkın Dîvânında, elbet Mâhşerde
Yüce adaletî, göreceğim ben.
ANKARA
Zakir AtaseverKayıt Tarihi : 18.2.2010 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zakir Atasever](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/18/ben-764.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!