Ben...!
Ben...Ben...Ben...!
Bendim yanan körüklerin içerisinde eriyen
Örs üstüne konulup tokmak çekiçle ezilen
Vur ha vur durmadan dövüldükçe dövülen
Yine bendim kaderiyle baş başa terkedilen
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta