Önceleri siyah bir inciydi avucumda sımsıkı tuttuğum
başı dönmüş hayaller vardı bir karış ötemde
ben hep kendime dönmek isterdim benliğimden uzaklaşarak
ama inci yapışırdı avucuma bırakmazdı beni
kendini benimle paylaşarak
sonra bir kara aydınlık sardı her yanımı
avucuma inci yerine zeytin çekirdeği gelip oturmuştu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
