Ben Şiiri - Meysa Aydın

Issız bir çöl ortasında, hüzün çiçeğiyim ben.
Dalgalar arasında, uçuç böceğiyim ben.
Köşelerde ağlayan garip bir çocuğum ben.
Anlamlı gözlerdeki simsiyah boncuğum ben.
Gecenin karanlğında ince parıltıyım ben.
Çaresiz dudaklarda, sessiz mırıltıyım ben.
Sonsuzluk ötesinde ebedi duayım ben.
Fezada kaybolan ıssız muammayım ben.
Anne yüreğindeki baki sevgiyim ben.
Aşıklar sinesinde hak olan övgüyüm ben.
Yaş dolu gözerdeki manasız sisim ben.
Yüreklerde kaybolan anlamsız bir hisim ben.
Emirlerle boğulmuş garip bir köleyim ben.
Yalnızlıklar ortasında sessizce öleyim ben.