Ben Şiiri - Şair Hasret_n

Derin vadilerin arasında yitip giden bir ırmağın sesiyim şimdi.
Gerçek olanlara, hissetmeyi bilenlere söylüyorum şarkımı.
Akıyorum usul usul.
İşte ben! az olan, gizli olan. O benim; yitik olan, hayran bırakan,kıyısında durup serinlemek için yeşile boyanmış ırmak

Sadece dakikalık bir seyir için yol kenarında durulan bir gölüm ben. İki adım ötende zannettiğin, nefesin kesilene dek koşup, ulaşmana ramak kalmışken zamanının dolduğu ve geri döndüğün.Sazlıklarına kuşlar saklamış,kayıklarına maviler asmış,rüzgarı avare

Bir gülümsemeyim,bir hüzün bazen,bir kutu boya kalemi rengarenk
kimi mavi, kimi kırmızı, kimi siyahla boyanmış bir tuval

Issız bir yolum, gönlü ıssızlara refaket eden,sessiz ve anlayışlı
güneşli, yagmurlu, karlı, tozlu

Bir damla ışık hasretlere,sevdalara
Agır bir yürek,dolu aldanışlarla bir de sevgilerle karşılıklı karşılıksız
Bir çift gözüm çogu zaman takılıkalmış birşeylere,dalgın, beyindeki merkezine inat başka şeyler gören baktıgında, asi, aglamayı unutmuş

ve kırık bir bisiklet tekerlekleri yamulmuş,boyası dökülmüş olsa da hep O çocugun kanayan dizlerini özleyen neşe,kahkaha.Çamlıca gazozundaki kabarcıklar ben.