Bembeyaz Şiiri - Melih Şenci

Gökyüzünden süzülen lapa lapa kar,
Gözümün önünde eriyerek düşer,
Görünce içimi bi' huzursuzluk sarar,
İçimdeki gizli hisleri ıslak yollara serer.

Yüzümden düşüyor bin parçalar,
Ediyorum pişmanlıklarıma serzenişler,
Yüreğime ağır ağır oturuyor taşlar,
Karanlığa sürükler beni böyle geceler.

İçimde sert esiyor bu gece rüzgar,
Fırtınada vücudum çatırdıyor bu sefer,
Var mı üstümdeki yükü tartabilecek kantar,
Sahi kalbin üstündeki yükü kim nasıl ölçer?

Bomboş bir sayfam var, bembeyaz, kar kadar,
İçinde tertemiz umutlar, düşler, hayaller gezer.
Bilmezdim rüzgardan önce, nasıl yazılır kader,
Öğrendim hayatı; kaderle kardeşmiş keder.