Nufus kagidinda artik ismi okunmayan mevsim yolcuydu
Kiyisindan kösesinden bellimbelirsizlik tembih edip zamana
Kelepcesiz tutsakligini kendine götüren düse kalkalar
Halkalanarak dolanan evden barktan yoldan direkten haric heryeri
Yikik hanlarla kirik köprülerle beldesiz pinarlarla süre savrula
Yazgisi hic degismeyen eski defterlerde hece söküp
Kanayan yarasi hic dinmeyen hallerin nutku durgun dillerini
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta