Nufus kagidinda artik ismi okunmayan mevsim yolcuydu
Kiyisindan kösesinden bellimbelirsizlik tembih edip zamana
Kelepcesiz tutsakligini kendine götüren düse kalkalar
Halkalanarak dolanan evden barktan yoldan direkten haric heryeri
Yikik hanlarla kirik köprülerle beldesiz pinarlarla süre savrula
Yazgisi hic degismeyen eski defterlerde hece söküp
Kanayan yarasi hic dinmeyen hallerin nutku durgun dillerini
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta