Böylemimdir dilimizden kalma tuj tat.
Ard arda yersiz yurtsuzlar yuva yapar.
Çer çöpten yıkık dökük başkasına ait.
Başımızın üstü sızlar, en kötü zemindir.
Kimliği belirsiz kurulur gece kondular.
Son kez bakmak kaldı maalesef elimde.
Etrafta mor tebessümler dolaşır bir bir.
Ağzı açık kuş yavruları bilmem kimindir.
Çelikten pençelidirler sırtımızda bekler.
Her nefes alışımızda olmaz demedim.
Başkası bilmesin, görmesin diye çabaladım.
Boş beleş bir koşturmaca kaldı elimde.
Her şeyden uzağa bir ben mi itildim.
Kenan Gezici 25/02/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!