Belli Şiiri - Esat Anık

Bakmıyor kimseye, yüzü gülmüyor.
Sebep her ne ise darılmış, belli.
Kalbi kaç yerinden yaralanmış da,
Yalan vaatlere sarılmış, belli.

Eli, gerçek bir dost eli tutmamış.
Sevdanın adı yok, belki tatmamış.
Hep dürüst davranmış, hile katmamış;
Böyle yaşamaktan yorulmuş, belli.

Omzunda dünyanın bunca yükü var,
Sırtında feleğin hain oku var.
Gizliyor derdini altta kökü var;
O yufka yüreği burulmuş belli.

Gözleri buğulu; taştı, taşacak.
Tutmasa kendini belki düşecek.
Ne vardı dertleri böyle deşecek?
Kırılmış vallahi; kırılmış, belli.

Dünyadan gizlemiş, örtmüş yüzünü;
Anılmasın diye silmiş izini.
Hiç tepki vermiyor yummuş gözünü,
Ölmeden defteri dürülmüş belli.
Garibin defteri dürülmüş belli.

(21.05.2003) 02.00